SKAŁY TEPLICKIE (trasa 1)
Ten okrężny szlak liczy sobie prawie 6 km. Podobnie jak w Adrszpaskim Skalnym Mieście jest on bardzo dobrze oznakowany (kolor niebieski) i wyposażony w tablice informacyjne.
Kasa przy wejściu w skały jest czynna codziennie, w okresie od maja do końca października (cena wstępu to 70 koron, a bilet ulgowy 35 koron telefon 0447 (491)-581 197). W kasie możecie się też zaopatrzyć w kartki pocztowe, które można na miejscu wysłać oraz w przewodniki, mapy i inne pamiątki.
OPIS TRASY:
Punkt początkowy to wejście do Teplickiego Skalnego Miasta (szlak niebieski). Idziemy w kierunku Echa (Ozvena) z punktem widokowym na Łysy Wierch (trasa nr 3), a następnie do drogi prowadzącej do zamku ,,Strzemię"-dokładny opis zamku znajdziecie w dalszej części opisującej ciekawe miejsca. Aby wejść na zamek musicie najpierw pokonać wiele stromych schodów. ( zobacz panoramę - widok z góry )
Teraz kontynuujemy wędrówkę w kierunku Skalnej Bramy, a następnie po jakiś 150 m dochodzimy do skrzyżowania pod Siekierą. Po lewej stronie widzimy nieoznakowaną drogę, którą po jakiś 500 m możemy dojść do zielonego szlaku. My, jednak dalej trzymamy się niebieskiego i idziemy do Chatki przy Skalnej Narzeczonej (Skalni nevesta). dalej idziemy Starymi Zamkowymi Schodami gdy spojrzycie w górę zobaczycie Golema. Idąc dalej, po krótkiej chwili, stoicie już na Wielkim Placu Świątynnym ( Velke chramove namesti). Teraz kolej na Mały Plac Świątynny i Klatkę Lwa. Tym sposobem dochodzimy do jednej z najczęściej fotografowanej skały, a jest nią "Skalna korona". Idziemy dalej, powoli odsłania się przed nami potężny masyw tzw.Świątynne Ściany. Kolejno mijamy Ogród Karkonosza (Krakonosova zahradka), nad którym wznosi się piękna baszta skalna Sfinks, i nne skałki. Tuż przed mostkiem nad potokiem możemy jeszcze raz spojrzeć za siebie, aby podziwiać Ogrom Świątynnych Ścian (inne ujęcie). Idziemy dalej szlakiem, przechodzimy pod Śledzikiem (Herinek)-skalna baszta i dochodzimy do niewielkiej grupy skał zwanej Odyniec i Pies (kanec a Pes). Następnie kierujemy się na Wieżę Jardy Berana, gdy spojrzymy w lewo zobaczymy między drzewami Skalny Amfiteatr. Po kilkudziesięciu metrach dochodzimy do skrzyżowania szlaków. Na lewo odchodzi szlak zielony, który prowadzi do Janovic, my jednak idziemy na prawo dalej niebieskim szlakiem. Przechodzimy teraz pod Niedźwiedziem Polarnym (Ledni medved) i przez skalny tunel dostajemy się na skraj Doliny Anny (anenske udoli), przez którą dojdziemy aż do jarów Sybiru (panuje tu swoisty mikroklimat- zobacz dokładny opis w dalszej części). Tym też jarem dochodzimy do węzła szlaków nad chatą przy Skalnej Narzeczonej, gdzie kończy się szlak okrężny mający 4 km. ( zobacz panoramę - sybir )
Wracamy tą samą drogą, aż do wejścia w skały.
Uwaga! Jeśli nie bolą Was nogi i czujecie dalej nieodpartą chęć zwiedzania możecie dojść do skrzyżowania przy Rzeźnickiej Siekierze i pójść nieoznakowaną drogą (500 m) do szlaku zielonego. Na skrzyżowaniu możemy pójść: w lewo gdzie po kilku kilometrach wyjdziemy w Teplicach (mieście) po drodze zaliczając punkt widokowy Lokomotywa, albo w prawo- idąc w tym kierunku po jakiś 3 km dojdziemy do skrzyżowania szlaków w Osadzie Skały, po drodze mijając najwyższe wzniesienie okolicy Czap 789 m.
Inny wariant: Wracamy do Echa (drewniana altanka-od stromych schodów prowadzących na zamek Strzemię jakieś 250m.) Za Echem (5o m) po lewej stronie odchodzi żółty szlak . idąc nim dojdziemy do sztucznego jeziorka (te same po którym pływamy łódkami), a następnie do Adrszpaskiego Skalnego Miasta (3 km).
Wybór należy do Was. Przestrzegam jednak przed tym by nie przeceniać swoich sił, bo może się okazać, że następnego dnia nie będziecie czuli swoich nóg :-)
Opis interesujących miejsc na trasie:
-Echo (Ozvena)-Jest to drewniana altanka, kiedyś właśnie w tym miejscu strzelano z moździerza. Zbocza leżącego na przeciw Łysego wierchu (Lysy vrch) odbijają kilkakrotnie dźwięk.
-,,Strzemię" (Strmen)-Tak właśnie się nazywał średniowieczny zamek, a raczej zameczek strażniczy. Jednak by się do niego dostać musimy pokonać wiele stromych schodów. W przewodniku ,,Skalne Miasta" wydanym przez wydawnictwo JUKO napisano o ruinach tego zamku tak:
Zamek został zbudowany na wysokiej skale, w środku głębokiego boru nadgranicznego. Zasadniczą część zamku wybudowano w masywie skalnym. Również i wieżę zamkową tworzył przystosowany i ociosany blok skalny z mnóstwem wcięć do osadzania belkowania, na którym opierały sie drewniane krużganki i pomosty. Na mniejszej skale, przed wieżą prawdopodobnie znajdowało się połączone z nią drewnianym mostem obwarowane miejsce. Zamek zbudowali panowie ze Skalicy, którzy dzierżyli także pobliskie zamki w Adrszpachu i Vizmburgu. Swą nazwę zawdzięcza herbowi rodowemu, który przedstawiał strzemię. Zamek został prawdopodobnie założony w połowie XIII wieku. Wzmiankowany jest w dziele ,,Majestas Carolina" Karola IV, w innych źródłach pojawia się tylko wyjątkowo. około roku 1362 zamek ,,Strzemię" był w posiadaniu Tasa z Ryzmburka. Po 1363 r. zamek kupił Hynek z Dube i Nachodu. Dziedziczył go po nim jego syn. Panowie z Dube są odnotowani jako właściciele zamku jeszcze w roku 1436. Dalsze jego dzieje są nieznane. Panuje pogląd, że tak jak zamki w Adrszpachu i Skałach, wpadł w ręce Husytów i został zniszczony w okresie wojen husyckich lub później, w roku 1447. W spisie zamków, które w tymże roku zostały wykupione i zburzone przez Ślązaków, juz się go nie wymienia.
W Księgach Ziemskich odnotowane jest ,,Strzemię" jeszcze w roku 1534, jako zamek zburzony, a roku 1607 jako zamek opuszczony. Źródła pisane podają, że pochodzących z niego materiałów budowlanych użyto do budowy domów wsi Trzmeny (Trmeny), która jest wzmiankowana po raz pierwszy w roku 1606. Nazwano ją Stegreifen. Obecnie jest ona częścią Teplic nad Metują i nosi nazwę Kamenec. Po zamku ,,Strzemię" pozostały tylko ociosane ściany skalne z wycięciami na belkowanie oraz resztki schodów."
Skalna Brama (Skalni brana)- Jest to ciekawe miejsce znajduje się tu bowiem tablica upamiętniająca pobyt Johanna Wolfganga Goethego (1755 roku). Natomiast na ukośnej ścianie jest wyciosana data ,,1824"- to właśnie w tym roku żywioł dał o sobie znać w postaci pożaru, który zniszczył las. Miało to jednak i swoje dobre strony zostało bowiem odsłonięte nieznane wcześniej Skalne Miasto.
-Skalna Kaplica (Skalni kaple)- Tuż pod Kapucynem, w miejscu gdzie droga skręca w prawo, zobaczysz wąskie przejście w skałach. Tuż za nim, w lewo idąc po kilku kamiennych schodach możesz się dostać do skalnej kaplicy.
-Skalna Korona- Została zdobyta przez wspinaczy już w latach dwudziestych.( 1927- Rudolf Kaden i Fritz Wiessner) Droga wspinaczkowa na skałę rozpoczyna się bezpośrednio ze szlaku.
-Świątynia (Hram)- jest to wąwóz w masywie Swiątynnych Ścian. Ciekawostką jest fakt, że jeszcze na początku naszego wieku grywano dla turystów na katarynce.
-Świątynne Ściany (Chramove steny)- jest to duży masyw skalnych ścian (7o metrów wysokości)
-Ogród Karkonosza (Krakonosova zahrada)- jest to teren pod Świątynnymi Ścianami porośnięty niskim lasem.
-sfinks (Sfinga)- pierwszego wejścia na tę basztę dokonali w 1947 roku Miroslav Jandacek i M. Lokvenc.
-Śledzik (Herinek)- Chodzi tu o basztę skalną, a nie zagrychę do ..:-) Znajduje sie po prawej stronie szlaku przy polarnym Tronie, jakieś 400 metrów za Świątynnymi Ścianami.
Właśnie z jej nazwą wiąże się anegdota: ,,W latach pięćdziesiątych XX wieku miejscowi wspinacze postanowili ją zdobyć, sądząc, że nikt do tej pory na nią nie wszedł. Po niezbyt trudnym wejściu spotkała ich niespodzianka. Na szczycie skały znaleźli zapakowany w papier szkielet ryby. A więc ktoś zdobył tę skałę przed nimi, a nawet na dodatek jeszcze się na wierzchołku posilał. Autor pierwszego wejścia na popularną wśród wspinaczy skałę do dziś pozostaje nieznany. Jego nazwiska nie podaje również przewodnik wspinaczkowy. Tylko nazwa nawiązuje do zagadkowego pierwszego wejścia." (Przewodnik Turystyczny...)
Przejście skalne za Niedźwiedziem Polarnym- istnieje od 1864, tworząc dużą pętlę Turystyczną. W jarach Sybiru wykonano podobne przejście co umożliwiło turystom zwiedzanie Skał Teplickich. Przedtem można było dojść jedynie do Świątynnych Ścian.
Sybir- nazwano tak wąskie jary między wysokimi masywami skalnymi. Śnieg leży tu nawet do miesięcy letnich i temperatura jest sporo niższa niż w innych częściach Skałek teplickich