DOLNY ADRSZPACH- STAROZAMECKI WIERCH (trasa 6)


Trasa jest stosunkowo krótka- liczy 7 km. Zwiedzamy najbliższą okolicę oraz ruiny zamku adrszpaskiego.
OPIS TRASY.
Zwiedzanie rozpoczynamy od hotelu ,,Skalne Miasto'' (Skalni mesto). Idziemy czerwonym szlakiem wzdłuż szosy, po prawej stronie widzimy panoramę Krzyżowego Wierchu (Krizovy vrch-667 m n.p.m.), nieco dalej możemy oglądać piękny widok na część Adrszpaskiego Skalnego Miasta. Gdy dobrze się przyjrzymy to zobaczymy wierzchołek Starościny, dalej na prawo potężną skałę Zamek, a jeszcze bardziej na prawo dominantę Króla. Ten piękny widok kończy wierzchołek Starozameckiego Wierchu, do którego zmierzamy.
Tymczasem przechodzimy obok Adrszpaskiego Zamku, dochodzimy do skrzyżowania przed gospodą ,,U Tosovskych"(wiem o czym teraz myślicie, ale ten napój musi poczekać :-)
My skręcamy w lewo za czerwonymi znakami. Mijamy gospodarstwo, by po jakiś 200 m dojść do torów, przechodzimy je i dalej idziemy szosą w prawo pod górę do lasu. Teraz czerwony szlak skręca w lewo, w las, do skrzyżowania szlaków. Teraz możemy przez chwilę postudiować plan ruin górskiego Zamku Adrszpach. Gdy już zapoznamy się z informacjami dotyczącymi zamku idziemy dalej żółtym szlakiem. Przed nami droga leśna pod górę, którą idziemy, wiedzie do Starozameckiego Wierchu. Zanim będziemy podziwiać widoki z punktu widokowego musimy wejść po stromych schodach. Widok jest naprawdę piękny. Czy rozpoznajesz niektóre formy skalne?
Przed nami wysoka baszta Król, dalej na choryzoncie widać wierzchołki Małego i Wielkiego Szczelińca, na lewo Krzyżowy Wierch, a zanim góry suche.
Wracamy z powrotem na żółty szlak, który prowadzi nas przez dawny dziedziniec zamkowy. Po kilkudziesięciu metrach ukażą się nam pozostałości sklepienia bramy zamkowej. Dalej idziemy w dół poprzez sytem wałów i fos zamkowych, aż do podnóża zamku.Teraz skręcamy w prawo, w wąwóz przed nami kolejne skrzyżowanie szlaków ,,Pod ruinami zamku''. Jeśli chcielibyście skrócić sobie drogę to rozpoczyna się tu zielony łącznik, którym po 100 m możemy dojść do czerwonego szlaku prowadzącego z Janowic do Dolnego Adszpachu.
Jeśli jednak nie bolą Was nogi to idziemy dalej żółtym szlakiem ostro w lewo, następnie przechodzimy wąwozem i wychodzimy na szeroką drogę leśną, a potem skręcamy w prawo. Po 100 m jest poręba, gdzie żółty szlak skręca w lewo na ścieżkę. Schodzimy nią, a na skrzyżowaniu szlaków ,,Sowy'' idziemy do końca czerwonym szlakiem (około 3,5 km), aż dojdziemy do Dolnego Adrszpachu.

Opis interesujących miejsc na trasie:

Zamek Adrszpaski- Zbudowany w stylu renesansowym w latach 1577-1580. Jego budowniczym był Adam Bohdanecki z Hodkova. Zamek był kilkakrotnie modernizowany i odnawiany. Hrabia Hertmann von Klarstein w 1825 roku nadał mu ostateczny wygląd. Do roku 1945 był w posiadaniu barona Konstantina Nadhernego von Borutin.
Górski Zamek Adrszpach (hrad Adrspach)- Znajduje się dwa kilometry na zachód od Dolnego Adrszpachu. Jak i inne górskie zamki tak i ten był dobrze chroniony przez naturalny teren:
Od północy chroniła go pionowa ściana skalna, z pozostałych stron- strome, zalesione i trudno dostępne zbocza.
Natomiast sam teren zamku był oddzielony od reszty skalnej płaszczyzny dwiema fosami i dwoma wałami. Do dzisiaj są też widoczne drogi, które zostały wykute w skałach, a prowadziły do samego zamku. Do zamku należała też budowla w lształcie wieży na niedostępnej skale i budynek zamkowy.
O historii tego górskiego zamku przewodnik pisze tak:
,,Górski zamek pierwszy raz wymieniany jest w ,,Majestas Carolina'' Karola IV jako dobra królewskie. W roku 1359 wymienia się w źródłach pisanych- jako pana na Adrszpachu- Albrechta ze Skalicy. Po roku 1363 Adrszpach kupił Hynek z Nachodu, czyli z Dube. Jego syn, także Hynek zwany Lysek wspomniany jest jako pan na Adrszpachu około 1401 roku.
Hynek dzierżył zamek prawdopodobnie do roku 1427, w okresie wojen husyckich, kiedy stał po stronie cesarza Zygmunta. Adrszpach znajdował się wówczas w spisie zamków katolickich. Później widocznie opanowali go husyci, stąd bowiem wyruszały ich karne wyprawy na Śląsk. W latach 1433-1434 jako posiadacz zamku występuje husycki wódz Jan Krusina z Lichtemburgu, ale już w roku 1436 zamek ponownie znajduje sie w posiadaniu panów z Dube.
W roku 1447 jako właściciel zamku występuje Hynek Cervenohorsky. W tym samym roku zamek został przez Ślązaków wykupiony i zburzony. Nigdy już go nie odbudowano" ( przewodnik turystyczny ,,Skalne Miasta Skały Adrszpasko-Teplickie i Okolice")

SKAŁY ADRSZPASKIE- trasa okrężna (trasa 5)


Trasa liczy sobie około 4 km. Jest bardzo dobrze oznakowana. Jeśli lubicie zwiedzać przyrodę w towarzystwie przewodnika to istnieje możliwość skorzystania z jego usług od 1 maja do 31 października.
OPIS TRASY:
Od skrzyżowania szlaków przy hotelu "Skalni mesto" idziemy jakieś 200 m do wejścia w Skały- po prawej mamy staw. Następnie idziemy zielonym szlakiem, po drodze mijamy Dzban i dochodzimy do skrzyżowania- my idziemy w lewo (prawą stroną będziemy wracali po obejściu szlaku okrężnego) po kilkudziesięciu metrach stajemy przed Głową cukru (homole Cukru) Teraz kierujemy się na Małe Organy (Male varhany), za tą skałką skręcamy w lewo i po jakiś 200m docieramy do Gotyckiej Bramy. Po jej przekroczeniu wędrujemy przez Słoniowy Rynek (Sloni namesti), aż do Zęba (Zub). Gdy popatrzymy na wprost zobaczymy wysoką Wieżę Elżbiety, a na prawo formę skalną o intrygującym tytule Diabelski Most (Certuv most). Teraz przechodzimy pod skalnym przejściem idziemy w kierunku Gromowego kamienia ( Hromovy kamen) i dochodzimy do skrzyżowania. teraz mamy do wyboru iść odnogą trasy prowadzącej do jeziorka lub skręcamy w prawo i kontynuujemy wędrówkę zielonym szlakiem. My jednak idziemy odnogą trasy-50m, aby zobaczyć mały wodospad i następnie na prawo, po stromych schodkach, do skrzyżowania za skalnym przejściem. Teraz w lewo, do rzeźby J.W. Goethego i w prawo, wąwozem do Wielkiego Wodospadu- efekt górskiego jeziorka. Jak już nasze oczy nacieszymy widokami idziemy z powrotem tą samą drogą do pierwszego skrzyżowania, a stamtąd w lewo, po wąskich schodkach do jeziorka (opłata 10 koron za pływanie łódką).
Od jeziorka prowadzi żółty szlak przez Wilczy kanion do Teplickich Skał. My jednak wracamy ponownie do skrzyżowania przy Małym Wodospadzie, gdzie wracamy na trasę okrężną poprzez tzw. Nowe Partie Skał Adrszpaskich. Następnie idziemy w lewo i po 200m dochodzimy do punktu widokowego- stamtąd możemy podziwiać Milenci-Kochanków.
Teraz schodzimy po schodach do skrzyżowania pod Węglarską (Uhlirska)- w prawo można wrócić idąc 200m do skrzyżowania przy Małych Organach. My jednak (o ile Was nogi nie Bolą:)), idziemy dalej szlakiem okrężnym, gdy zaliczymy schody kierujemy się w lewo do grupy skał Mała i Wielka Gilotyna. Przed nami kolejny punkt widokowy tzw. Wielka Panorama (Velka panorama) Gdy już nacieszymy się tym pięknym widokiem cofamy się jakieś 40m , w kierunku Cukrowego komina ( Cukrovarsky komin) Teraz przed nami kolejny punkt widokowy na Starostę. Po zaliczeniu stromych schodów w dół idziemy znowu pod górę ,między Starostę a Starościnę (Starostowa)
Teraz przechodzimy wąwozem zwanym Mysia Dziura ( Mysi dira), aż do Echa ( Ozvena). Tutaj możemy sobie zrobić krótką przerwę na posiłek pod daszkiem z widokiem na Krzyżowy Wierch. Gdy już nasze plecaki wystarczająco schudły, dalej podążamy oznakowanym szlakiem w prawo, aż do głowy Cukru.
I to już koniec szlaku okrężnego. Jeśli jednak macie ochotę na dalsze zwiedzanie to około 100m przed wyjściem, rozpoczyna się niebieski szlak prowadzący wokół jeziorka- teren dawnej piaskowni.
Ten okrężny szlak liczy sobie 1,5 km i ma dwa punkty widokowe wraz z miejscami do odpoczynku.

Opis interesujących miejsc na trasie:

Hotel ,,Skalni mesto"- dawniej był częścią Dolnego Dworu powstałego w okresie założenia wsi Adrszpach. Później wybudowano tu stadninę, a tam gdzie obecnie stoi hotel był browar. Pod koniec XVIII wieku Skalne Miasta stawały się coraz bardziej znane, przyjeżdżało wielu cucoziemców i to dla nich urządzono tu zajazd, w którym można było przenocować.
Dzban- Potężna skalna baszta- zdobyta przez Josefa Janebę i innych pionierów wspinaczek w roku 1935. Pierwsza droga wspinaczkowa prowadzi szczeliną (od ściany frontowej jej lewa część) do wielkiego okna i dalej na wierzchołek.
-Głowa Cukru (Homole cukru)- nie sposób nie zauważyć jej charakterystycznej formy. Mierzy 52 metry, jej wierzcholek ma 13 metrów obwodu, a podstawa 3 metry. Cała skała waży 40 ton. Jeśli będziesz koło niej przechodził weź patyczek, których pełno tu leży i podeprzyj skałę, a masz gwarancję, że jeszcze długo będzie stała niewzruszenie na swoim miejscu.
-Brama Gotycka- wszystko zaczęło się w roku 1839 od Ludvika Karel Nadherny, który polecił ją wybudować, wraz z całą siecią chodników turystycznych i innych urządzeń ułatwiających zwiedzanie turystom. Tu, też znajdowało się pierwsze wejście w skały (Część przewodników nazywa ten kawałek trasy ,,Skalnym przedmieściem"). Gdy uważnie przyjrzymy się okolicy zauważymy licznie występujące tu mchy i paprocie.
-Ząb-Na tej baszcie skalnej wykuto napis w języku niemieckim i umieszczono tablicę pamiątkową. Jest tam zaznaczony stan wody po powodzi jaka miała miejsce w 1844 roku. Pierwsze wejście zaliczono w 1964 roku, a dokonali tego Karel Hauschke i Jaroslav Krecbach.
-Gromowy Kamień (Hromovy kamen)-Jest to dosyć ciekawy głaz, gdyż wiąże się z nim pewne wydarzenie jakie miało miejsce w 1772 roku. Dawniej mówił o tym napis wyciosany na kamieniu, dziś już, niestety, nieczytelny. Obecnie historia ta jest znana dzięki informacji pisanej, pochodzącej z początku XIX wieku.
,,W roku 1772 Skały Adrszpaskie zwiedzało dwóch Anglików. Przeszli przez Skalne Miasto i postanowili , a był to w owych czasach dość odważny czyn, dokonać obserwacji burzy bezpośrednio w skałach. Osiem dni czekali na przyjście tego zjawiska. Gdy ósmego dnia nastała noc, a nad skały nareszcie nadciągnęły groźne, burzowe chmury, Anglicy sami, bez przewodnika weszli w dziewiczy teren. Wkrótce nad Skalnym Miastem rozpętała się potężna burza. Gromy huczały w wąwozach, deszcz lał jak z cebra, a błyskawice raz po raz rozświetlały ciemności. Anglicy schowali się przed deszczem pod przewieszoną skałę. Ledwo się pod nią schronili, gdy nieopodal uderzył piorun. Z przeciwległego zbocza oderwał się blok skalny i z łoskotem uderzył w skałę tuż nad wystraszonymi Anglikami. Szczęśliwie nie zranił żadnego z żądnych przygód podróżników. O świcie, gdy burza ustała, obaj wędrowcy bladzi i przestraszeni wrócili do gospody. Drugiej takiej nocy- jak twierdzili- nie chcieliby przeżyć za żadne skarby świata"

-Popiersie Johanna Wolfganga Goethego z tablicą pamiątkową-powstała na pamiątkę odwiedzin poety w Skałach Adrszpaskich-31 sierpnia 1790. Uroczyste odsłonięcie miało miejsce 10 lipca 1932 roku przez barona Nadherny. autorem popiersia jest rzeźbiarz Emil Schwantner.
-Wielki Wodospad-Spad wody wynosi 16 metrów.
-Jeziorko-powstało na przełomie wieku XVIII i XIX z inicjatywy hrabiego Blumegena. Zbiornik ten początkowo służył do spławiania wyciętego drzewa. Od 1857 stanowi atrakcję turystyczną.
-Nowe Partie-Udostępnione turystom w roku 1890
-Kochankowie (Milenci)- Jest chyba najbardziej znaną i najwyższą formą skalną. Gdybyśmy mieli zmierzyć jej wysokość od strony doliny to okazało by się, że wynosi ona jakieś 100 metrów. Pierwszego udanego wejścia na tę skalną basztę dokonali niemieccy wspinacze- Otto Dietrich, Wilhelm Fiehl i Otto Rulke. Gdy będziemy oglądać tę basztę z punktu widokowego to zobaczymy dwie piękne drogi wspinaczkowe bezpośrednio w środku masywu Kochanki: tzw. ,, Lotniczą drogę" oraz ,,Pamięci Jana Simona", a po tylnej ścianie prowadzi ,, Droga pełna świtu".
-Tablica pamiątkowa- znajduje się w jaskini skalnej po lewej stronie Rzerzichovego Potoku upamiętnia tragiczną śmierć Josefa Emanuela Nadhernego w czasie wspinaczki na Kochanka.
-Punkt widokowy- ,,Wielka Panorama" - Roztacza się stąd wspaniały widok na: z lewej strony widzimy gładkie wierzchołki Gilotyn, w tyle Kochanków, na prawo widać początek Rzerzichowego Wąwozu.
-Punkt widokowy na Starostę-Tu również możemy obserwować jak piękna jest natura. Na prawo widzimy Starościnę, w środku Starostę, a na lewo potężny masyw Szczepańskiej Korony.
-Echo (Ozvena)-Dawno temu, a dokładniej mówiąc w 1783 roku, dla zabawienia turystów grano na waltorniach i strzelano z moździerza. Echo, siedmiokrotnie powtarzało huk wystzału.

Teplice-Lokomotywa-Czap-Skały-Teplice (trasa 3)


Trasa dla wytrwałych. Liczy aż 14 km. Mimo wszystko warto wytężyć swoje siły by zobaczyć widoki z Czapa i Lokomotywy oraz z Ruin zamku ,,Skały".
OPIS TRASY:
Rozpoczynamy od skrzyżowania szlaków turystycznych przed hotelem ,,Koruna". Nasz szlak ma kolor zielony. Na początek idziemy w stronę rynku i Dolnego Zamku tj. jakieś 300 metrów. Teraz mamy kolejne skrzyżowanie szlaków (przy narożniku ogrodu zamkowego). Skręcamy w prawo, kierujemy się wzdłuż muru aż do szosy, ponownie skręcamy w prawo, pod górę, do skrzyżowania nad Kościołem. Tutaj skręcamy w lewo i mijamy domy. Teraz idziemy polną drogą, później laskiem na roztaje nad Kamencem. Dochodzimy tu niebieski szlak. My jednak idziemy dalej zielonym, przechodzimy przez trasę zjazdową (zapraszam zimą na narty), a teraz ostra wspinaczka pod górę aż do punktu widokowego lokomotywa. Mamy juz 3 km trasy za sobą. Z punktu widokowego możemy podziwiać Łysy Wierch, a bardziej na lewo widać ruiny zamku ,, Strzemię". Pod nami są budynki położone przy wejściu do Teplickich Skał. Gdy już nacieszymy się wspaniałym widokiem idziemy dalej ścieżką, która prowadzi nas przez skalne szczeliny na górny poziom. Kolejny odcinek trasy nosi nazwę ,,Dwadzieścia Trzy Mosty" i wiedzie nas przez sytem wąwozów i przez Krowią Górę (Kravi hora) dochodzimy do kolejnego skrzyżowania szlaków w Dolinie Teplickiej (Teplicke udoli).
Teraz idziemy w lewo, ścieżka jest wygodna w pewnym momencie zmienia sie w drogę, aż do miejsca, gdzie skręcamy prostopadle w wysoki las. Przed nami ścieżka, którą podejdziemy na Czapa (786 m n.p.m.). Ponownie możemy podziwiać piękno przyrody. Przed nami panorama całego regionu. Gdy spojrzycie na północ zobaczycie Teplickie Skały, trochę w lewo i mamy Grzbiet Karkonoszy. Na przeciw widać grzbiet Błędnych Skał, a na lewo od nich Szczeliniec Wielki i Mały, pod nim Ostasz. Góry Orlickie są bardziej na prawo.
Za sobą mamy już 8 km. Kolej na ostre zejście do szerokiej drogi leśnej, skręcamy w lewo i dochodzimy do następnego skrzyżowania- na skraju lasu. (szlak żółty- wiodący z Dolnego Adrszpachu). Schodzimy na sam dół przez osadę chat do pałacyku Skaly.
Teraz kolej na ruiny zamku ,,Skały". Dalej idziemu już czerwonym szlakiem. Trasa wiedzie wzdłóż ścian zamku. Przechodzimy groblę Białego Stawu (Bily rybnik) i dochodzimy do skrzyżowania szlaków turystycznych.
Do zamku kierujemy się odnogą trasy (czerwone znaki) idziemy w lewo, koło Czarnego Jeziorka (Cerne jezirko), a następnie pod górę do tablicy informacyjnej (przedstawia ona jak zamek mógł wyglądać w czasach swojej świetności). Dalej idziemy ścieżką, a następnie schodami Jesteśmy już na miejscu dawnego zamku. Przechodzimy przez bramę na podwórzec i wchodzimy po stromych schodkach przez bramę wykutą w skale. Jeszcze kilka metrów i jesteśmy na samym wierchu.

Co możemy zobaczyć:
przed nami- grzbiet Sępich Skał ( Czap na lewo od nas).
u podnóża- pałacyk ,,Skaly" (Bischofstein)
Na prawo na choryzoncie- Góry Suche
Za nami z lewej strony- grzbiet Broumowskich Ścian, Ostasz bardziej na prawo- Szczeliniec, Błędne skały i grzebień Gór Orlickich.


No, a teraz pora wracać- wracamy tą samą drogą do skrzyżowania przy zamku. Mamy za sobą już 10 km.
Jeśli bolą Was nogi możecie dalej iść czerwonym szlakiem wzdłuż murów zamku, aż do szerokiej drogi leśnej prowadzącej na skraj lasu i do skrzyżowania gdzie czerwony szlak skręca prostopadle w lewo. Idąc dalej za znakami dojdzienmy do Diedova ( 2 km), a stamtąd możemy pojechać kolejką do Teplic.
Jeśli natomiast nogi dalej rwą się do zwiedzania, to od skrzyżowania szlaków (asfaltowa droga przy murach zamku) idziemy żółtym szlakiem (drogą asfaltową) aż do skrzyżowania dróg.( tj. jakieś 3,5 km).
Tu skręcamy w lewo i idziemy dalej drogą przez Teplice aż dojdziemy do punktu wyjścia czyli hotelu ,,Koruna"


Opis interesujących miejsc na trasie:
-Czap- Jest to najwyższe wzniesienie tego regionu 786 m n.p.m.
-zamek ,,Skały" (hrad Skaly, Bischofstein, Katzenstein)-W przewodniku napisano o nim tak:
Wznosił się między skałami. Z dwóch stron chroniły go strome zbocza, z trzeciej skały, a zczwartej- mury zamkowe. Wysokie skały nad zamkiem służyły jako ,,wieże'' obronne. Poszczególne bloki skalne połączone były drewnianymi pomostami, swiadczą o tym wykute w skałach gniazda pod belkowania. Na szczyt wiodły wyciosane w kamieniu schody.
Zamek ,,Skały" jest po raz pierwszy wzmiankowany w dokumencie z roku 1393, jako siedziba Matejz Salavy z Lipy seniora. Wybudował go prawdopodobnie Salava lub jego poprzednik Rubin z Zampachu, wymieniany w dokumentach z lat 1353-1371. Do nowej siedziby przeniesiono zarząd dóbr feudalnych z warowni Starkov. Podczas wojen husyckich Matei Salava z Lipy początkowo walczył po stronie husytów, powiększając swoje włości o ziemie klasztoru broumowskiego. Później przeszedł na stronę cesarza Zygmunta. W ten sposób zabezpieczył swój stan posiadania po bitwie po Lipanami, w roku 1434. Skalne grodzisko służyło mu jako bezpieczna warownia, dlatego rozbudował je i umocnił. Matej Salava z Lipy junior, wyprowadzał stąd ataki na miasta śląskie. Z tego powodu Ślązacy wymusili w roku 1447 zburzenie zamku, jako warunek zawarcia pokoju z królem Jerzym z Podiebradów. Szybko go jednak odbudowano. W roku 1497 zamek ,,Skaly" uzyskał Jan Spetle z Janovic i przyłączył go do swych dóbr nachodskich. Już w roku 1513 zamek sprzedano Bartłomiejowi, księciu munsterburskiemu. W tym samym roku był bezkutecznie oblegany przez księcia legnickiego. W roku 1515 Jan Spetle otrzymał zamek z powrotem, a przed rokiem 1527 sprzedał go Petrowi Adrszpachowi z Dube. Potem zamek miał wielu właścicieli; w roku 1528 Zdenek Lev z Rozmitalu, w roku 1533 Jan Krusina z Lichtemburgu, w roku 1534 Votech z Pernstejnu. Od brata tego ostatniego, dobra ,,Skały'' wraz z sześcioma zamkami i jedną pustą warownią, kupił Bernard Zehusicky z Nestajova.
Ostatni właściciele nie mieszkali na zamku. Nie dbali o niego i stopniowo popadał w ruinę. W roku 1576, przy sprzedarzy ,,Skał'' braciom bohdareneckym z hodkova, pisze się już o pustym zamku. Około 1581 ,,Skały'' przeszły drogą koligacji rodzinnych- do rodu Certorejskich z Certorej. Od 1626 majętność posiadała Beata Krinecka jako pierwsza wierzycielka Venka Skocha Certorejskiego z Certorej. Przez całą Wojnę Trzydziestoletnią pozostała ewangeliczką i sprzedawała swe majętności dopiero w 1657 Vilemowi Albrechtowi. Od niego ,,Skały'' pozyskał w roku 1662 dla kapituły nowopowstałego biskupstwa kralovohradeckiego jego biskup- Matyas Ferdinand Sobek z Bilenbergu. Dzisiaj o dawnym zamku przypominają resztki furty zamkowej, pozostałości schodów i ślady otworów w skałach"( Przewodnik Turystyczny wydany przez wydawnicto JUKO)
Pałacyk ,,Skały"-W połowie XVi wieku dobra te uzyskał Bernard Zehusicky z Nestajova. Rozpoczął budowę folfarku na podzamczu. Rozpoczętą budowę zakończył dopiero Jan Zehusicky. Od 1576 gdy włości te były już własnością Bohdaneckich z Hodkova, mówi się już o istnieniu pałacyku. Przez następne lata obiekt ten często zmieniał właścicieli. W 1662 kupił go pierwszy biskup kralovohradecki. Rok 1666 to okres przebudowy pierwotnej warowni na pałac. Od tej pory służył on jako letnia rezydencja biskupa i jego gości. W 1825 pałacyk przebudowano w stylu empire. W roku 1841 wybudowano nowy budynek, który miał służyć potrzebom zarządu folwarku. Oba budynki od 1948 są własnością państwa

SKAŁY TEPLICKIE-Wilczy Wąwóz- SKAŁY ADRSZPASKIE (trasa 4)


Trasa liczy razem (Teplickie i Adrszpaskie Skalne Miasto przez Wilczy Wąwóz) 12,5 km.
Jest to trasa o tyle ciekawa, że umożliwia zwiedzanie, aż dwóch skalnych miast jednocześnie.
OPIS TRASY.
Rozpoczynamy naszą wycieczkę od wejścia do Teplickich Skał. Idziemy niebieskim szlakiem aż do Echa (Ozvena)-to jest jakieś 500 m. Dalej szlak wiedzie nas do Skalnego miasta . Po jego zwiedzeniu wracamy do tego miejsca (Echa) i idziemy żółtym szlakiem. Po jakiś stu paru metrach, na skrzyżowaniu dróg leśnych skręcamy w lewo, do Wilczego Wąwozu (Vici rokle). Po lewej stronie cały czas towarzyszy nam srebrny potok. Po 1 km dochodzimy do kolejnego skrzyżowania szlaków (szlak niebieski zaprowadzi nas poprzez Siedem Schodów i Wądoły w kierunku Janovic. Tędy też możemy dojść z powrotem do Skalnego miasta- wchodząc na zielony szlak).
My idziemy jednak dalej żółtym szlakiem dnem szerokiego Wilczego Wąwozu. Ten odcinek będziemy przechodzić po kładkach i żerdziach nad potokiem i mokradłami ( niedawno ten odcinek był odnawiany). Idąc dalej zauważymy, że wąwóz zwęża się,a później skręca w lewo. Przed nami rozwidlenie szlaku-krótka odnoga szlaku żółtego zaprowadzi nas do brzegu Skalnego Jeziorka. Wracamy na główny szlak, pokonujemy kilka mniejszych wąwozów, a następnie strome wejścia i zejścia po drewnianych schodach, aż do miejsca gdzie rzeka wpływa do Jeziorka. Jeszcze raz czeka nas wspinaczka po drabinkach i schodach. Teraz pozostało nam już tylko dojść do zielonego szlaku, który oprowadzi nas po Adrszpaskim Skalnym Mieście.
Wrócić do Teplic możemy idąc czerwonym szlakiem (parking Dolny Adrszpach) trasa liczy 6 km.
Pociągiem- przejazd trwa około 10 min.
Autobusem


Opis interesujących miejsc na trasie:

Echo (Ozvena)-Jest to drewniana altanka, kiedyś właśnie w tym miejscu strzelano z moździerza. Zbocza leżącego na przeciw Łysego wierchu (Lysy vrch) odbijają kilkakrotnie dźwięk.
Wilczy Wąwóz (Vici rokle)- Jego nazwa pochodzi prawdopodobnie od czasów, kiedy żyły tu wilki. Dawne źródła pisemne wymieniają ,,wilcze jamy''- pułapki na wilki, które widywane były w tych okolicach jeszcze w połowie XIX wieku.
Skały Adrszpaskie-szlak okrężny.

 

 

TEPLICE- Łysy Wierch (trasa 2)


Jest to krótka trasa. Jeśli na codzień nie chodzicie za dużo to polecam tą właśnie trasę na rozruszanie naszych kości, aby przez kolejne dni być w dobrej kondycji. Trasa liczy jakieś 5 km i prowadzi w pobliżu rezerwatu przyrody ,,Borek".
OPIS TRASY.
Zwiedzanie rozpoczynamy w Teplicach- przy Hotelu ,,Koruna" znajduje się skrzyżowanie szlaków. My idziemy żółtym szlakiem obok Górnego Zamku (Urząd miejski). Przed szkołą skręcamy w prawo i idziemy asfaltową drogą aż do hotelu ,,Metuje". Za hotelem szlak skręca w prawo i prowadzi nas najpierw leśną ścieżką, a później niskim poszyciem . Teraz skręcamy w lewo by po jakiś 250 metrach dojść do punktu widokowego Łysy Wierch 611 m n.p.m.
Przed nami roztacza się piękny widok na okolice. Na wprost widać budynki przy wejściu do Skał Teplickich. na prawo na górze widać charakterystyczną sylwetkę dawnego zamku ,,Strzemię" (ten sam na który prowadzi tyle stromych schodów), prosto przed nami widać punkt widokowy Lokomotywa 662 m, a na lewo na dole, między drzewami, dzielnice Teplic- Kamenca
Gdy już nacieszymy swój wzrok wspaniałym widokiem możemy iść dalej żółtym szlakiem, ścieżką prowadzącą skrajem stromizny lekko w prawo, aż do miejsca gdzie droga ostro odbija w lewo, w dół. Ponownie wchodzimy w las, następnie na szerokiej drodze skęcamy w lewo by po jakiś 150 metrach przejść przez tory kolejowe. Od Kempingu w Bucznicach idziemy jeszcze ze 100 m, przechodzimy przez mostek aż do skrzyżowania szlaków. Dalej jednak podążamy żółtym szlakiem, leśną asfaltową drogą nad rzeką Metują i dochodzimy do wejścia do Skał Teplickich. My przechodzimy teraz na szlak niebieski, idziemy w lewo, przez most, następnie po szosie na skrzyżowanie, gdzie szlak poprowadzi nas leśną drogą w lewo, pod górę, przez tory. Chwilka spaceru przez lasek i znów jesteśmy przy Hotelu ,,Metuje", jeszcze 100 metrów i pętla się zamyka- jesteśmy w miejscu gdzie na początku skręcaliśmy żółtym szlakiem na Łysy Wierch. Teraz pozostało nam tylko dość do hotelu ,,Koruna" i to już koniec naszej wycieczki.

Opis interesujących miejsc na trasie:
Kąpielisko miejskie- jest czynne od połowy maja do końca sierpnia. Informacje dla tych co nie umieją się obejść bez pływania: wymiary basenu 50 x 25 metrów, głębokość od 40 cm do 1,7 m. Trampoliny też są i tam jest jeszcze głębiej.
Rezerwat przyrody ,,Borek"-istnieje od 1956. Tworzy go piaskowcowy próg w krajobrazie o długości około ośmiuset metrów, z której wychodzą rozczłonowane formy skalne. Zachował sie też tu fragment pierwotnego lasu sosnowego.